CINTA, Vox Italis et Hispanis nota, Cingulum, zona, Gall. Ceinture. Miracula S. Zitæ tom. 3. April. pag. 516 :

Fuit attracta de ambobus cruribus et pedibus et tota persona a Cinta ;

id est, ab ea corporis parte, quæ cingi solet, quæque etiam dicitur Gallice Ceinture. Acta B. Tarasiæ tom. 3. Junii pag. 477 :

Habeat et meas Cintas, scarlatas, et penas varias arançanes.

Acta S. Franciscæ Romanæ tom. 2. Martii pag. 164 :

Habebant super earum capita singulas Cintas igne accensas ; i.

e. circulos. Vocem Cintam etiam accipiunt Itali pro Murorum ambitu, quem Galli Enceinte appellant. Rolandinus Patavinus de Factis in Marchia Tarvisina lib. 5. cap. 18 :

Erectis etiam trabucchis quampluribus, frangebant die noctuque castrum et castri palatium quasi destruxerunt ex toto. Villam etiam et Cintam castri die xv. exeunte Junio comburerunt.

Et lib. 12. cap. 14 :

Die ix. exeunte Augusto, consenserunt et dederunt extrinsecis impugnantibus castri munitionem extremam, quæ Cortina vulgariter dicitur, sive Cinta.

Vide Cintum.