« »
 
CIRCUITUS 1, CIRCUITUS 2, CIRCUITUS 3.
[]« 1 circuitus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 339a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCUITUS1
1. CIRCUITUS, Possessionum ambitus, Quidquid circumquaque possidetur. [] Charta Bretislai Ducis Bohemiæ ann. 1045. apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 52 :
Contuli eidem Ecclesiæ Circuitum meum in Pragensi provincia, has villas cum hominibus et terris, sylvis et pratis continentem, etc.
Vide Cingulum 2.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Circuite et Circuitude, vulgatius Circuit. Charta ann. 1286. ex Reg. Chartar. comitat. Montisfort. et Droc. in Cam. Comput. Paris. fol. 11 :
Le menoir de la folie,... et tous les aisements du menoir, qui sont en la Circuite d'icelle menoir.
Alia Rob. de Veteriponte ann. 1330. ex Chartul. S. Joan. in valle :
Touz les murs et forteresses du prieuré de S. Nicolas de Courbeville, sont et appartiennent audit prieuré, c'est assavoir la Circuite de la porte a la guiete, etc.
Lit. remiss. ann. 1385. in Reg. 127. Chartoph. reg. ch. 91. bis :
Icellui Brunet voulsist icelle Perrote mener au bois d'emprés laditte maison, hors du Circuitude d'icelle.
[]« 2 circuitus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 339b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCUITUS2
2. CIRCUITUS, Rerum temporalium cupiditas. Aug. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7613.
[]« 3 circuitus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 339b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CIRCUITUS3
3. CIRCUITUS, Peristylium, claustrum, idem quod Ambitus 1. Chart. ann. 1400. in Falck. Cod. Tradit. Corbej. pag. 814 :
Qui ambitum et Circuitum pro fidelibus defunctis orando circumiverint.