« 1 cleda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 365a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLEDA1
1. CLEDA, f. Creta, Gall. Craie, Hisp. Greda. Diploma Petri Regis Aragonum
ann. 1212 :
Concedimus et laudamus vobis, dilecto nostro Berengario venerabili Episcopo Barcinonensi... decimum illius Cledæ, quæ nunc inventa est apud castrum de Fonte rubeo et in terminis ejusdem, et totius etiam illius Cledæ, quam de cetero invenire poterit in aliquo loco, vel in aliquibus locis Ecclesiæ Barcinonensis. Hoc itaque decimum Cledæ vos et Ecclesia vestra Barchinon, et omnes successores vestri habeatis semper, etc.