« Clibus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 371c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLIBUSCLIBUS. f. pro Clivus, quasi Inclinatus. qua notione superius accipitur
Cliba. Testament. S. Rudesindi ann. 978. tom. 3. Concil. Hispan. pag. 184. col. 1 :
Denique Domine, adeo Clibus ac pusillus servus tuus Rudesindus Episcopus... construximus locum supra taxatum.

