« »
 
[]« 3 clusa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 379b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CLUSA3
3. CLUSA, Cellula in qua degit Monachus inclusus, Gall. Reclus. Georg. Christian. tom. 1. Rerum Mogunt. pag. 123. et 124. ex Chronico Mariani :
In Monasterio autem erat Paternus nomine, Monachus Scotus multisque annis inclusus... in sua Clusa ambiens martyrium, combustus est... solutus de Clusa in Fulda ad Moguntiam veni.
Etiam in qua plures sanctimoniales inclusæ degebant. Charta ann. 1344. ap. Schannat. Episc. Wormat. tom. 1. pag. 66 :
Dominabus conversis inclusis, habitantibus in Clusa sua juxta capellam S. Sylvestri.
Vide Clusorium post Inclusi.