« »
 
[]« 1 cocha » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 383b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COCHA1
1. COCHA, Stirpes, truncus arboris, nostris Choque. Regestum Castri Lidi in Andibus fol. 49 :
Ipse habet chaufagium suum in haiis, de nemore mortuo, et ad faciendum suum herbergamentum, cum visione servientis Domini. Postea homines domini Matthæi habent Cocham et le scot, et ramum caducum tali modo, quod si serviens domini forte invenerit, et ipse capiat : pro ramo fide sua liberabitur.
Vide Ceoca.