1. COCHLEA, Vas quo bibitur, in formam Cochleæ confectum. Jonas in Vita S. Eustasii Abb. Luxoviensis :

Nequaquam reor esse contrarium religioni, si Cochlea, quam Christianus lambit, vel quodcunque vas aut poculum, Crucis signo munitur, cum per signi adventum dominici pellitur pestis adversantis inimici.

2. COCHLEA, Isidorus lib. 15. Orig. cap. 2 :

Cochleæ sunt altæ rotundæ turres et dictæ Cochleæ quasi cycleæ, quod in eis tanquam per circulum orbemque conscendatur.

Papias. MS. : Coglæ, Altæ turres, in quibus ascensus per circuitum. Willelmus Brito in Vocabul. et auctor Mamotrecti 3. Reg. cap. 6 :

Cochlea et Cochleare, est amfractuosum deambulatorium, sicut solent fieri in turribus Ecclesiarum. Unde quidam ait :

Per Cochleam curris scandens ad culmina turris.

Rursum :

Dic Cochleam turrim, scalam, testamque limacis.

Durandus lib. 1. Ration. cap. 1. num. 37 :

Cochleæ, sunt viæ muris intervolutæ latenter.

Angelrannus in Miraculis S. Richarii n. 6 :

Venit ad introitum Cochleæ, qua culmina templi alta petebantur, etc.

Vide Procopium lib. 1. Persic. cap. 24.

3.COCHLEA, Species sortilegii. Indiculus Paganiarum, seu superstitionum, in Concilio Liptin. ann. 743 :

De tempestatibus, et cornibus, et Cochleis.

Vide Cauculatores.