« »
 
[]« 2 cognus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 394a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COGNUS2
2. COGNUS, Sigillum, quo literæ signantur. Charta Alph. reg. Castel. ann. 1256. ex Tabul. Massil. :
Quod quidem instrumentum bullari fecimus bulla nostra plumbea, cum bulla aurea nostra non posset bullari propter fracturam Cogni, ex parte videlicet sculpturæ leonis. Coin,
eadem notione, in Assis. Hierosol. cap. 192 :
Et le privilege qui en sera fait doit estre coigné des Coins dou seignor.
Et in Pacto inter reg. et archiep. capitulumque Lugd. ann. 1320. ex Reg. A. Cam. Comput. Paris. fol. 126. r° :
Exceptez l'exercice et les émolumens des Coinz esperituels dudit éveschié (d'Autun.)