« »
 
[]« Collocatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 411a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COLLOCATUS
COLLOCATUS dicitur ille, qui artifici magistro operam suam locat, vulgo Alloué, compagnon. Stat. sabater. Carcass. ann. 1402. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 568. art. 28 :
Et casu quo aliquod mancipium dictæ artis sabbateriæ se excusaret de non solvendo dictum denarium qualibet die Sabbati, dicendo quod ipse non est Collocatus, ymo est addicens dictum ministerium, etc.
Vide Allocatus 3. et Collogium 2.