COMMARCHIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Commarchia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 440a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMARCHIA

COMMARCHIA, Confine, limes, Gallis, Frontiere. Comarque, in Consuet. Solensi tit. 14. art. 27. Wibertus in Vita Leonis IX. PP. cap. 14 :

Odonem vicinæ Commarchiæ Francorum Comitem in B. præsulem Concitavit.

Hist. Mediani Monasterii pag. 239. in Excerptis Joannis a Bayono de Abbatibus hujus Monasterii :

Quia illud oppidum in trium finibus regnorum, quas Commarchias vocant, positum, argenti pondera quæ Marchæ Francicæ vocantur, Francigenis solvebat.

Leges Alfonsinæ seu Partidæ, part. 2. tit. 1. lege 11 :

Marques tanto quiere dezir como sennor de alguna gran tierra que esta en comarca de Reynes.

Vide Papebrochium tom. 3. Maii pag. 418.

Commarchiani, Quorum marchæ vicinæ sunt. Histor. Erchemberti n. 32 :

Invitatus itaque Lodoguicus Cæsar... a Beneventanis, Capuanis, cunctisque Commarchianis ad tuitionem patriæ perditæ, etc.

Occurrit in Lege Bajwar. tit. 11. § 5. tit. 16. § 2. tit. 21. § 11. et in Chronico S. Vincentii de Vulturno pag. 695.

Commarchus, seu Comarchus, ut habet Jo. de Janua, Princeps super Comites. Gloss. Lat. Gall. Commarchus, Prince ou Comte.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Commarcaneus, apud Joann. Diaconum in Actis S. Isid. Agricolæ n. 13. tom. 4. SS. Maii pag. 518.

Commarcus. Tabular. Deiparæ Santonens. :

Matrona nomine Hildegardis, mater Commarci Santonicæ civitatis nobilissimi Viri, fecit piscationem in flumine Carentæ super montem et tenuit eam cum filio, usque quo Franco tenuit Commarcum in capitolio in prehensione sua captivum et compeditum, quem Fulco Comes veniens Santonas, secundum seniorum patriæ judicium liberavit.

Infra vero Commarcus is vocatur Gaufridus cognomine Martellus, etc. Vide tom. 4. Analect. Mabillonii pag. 358.