1. COMMENDATOR, Commendatarius, promiscue enim scribitur : Mercator socius, qui uni alteri commendat integram negotiationis curam certis conditionibus. Statuta Massil. lib. 4. cap. 20. § 2 :

Si vero socius vel Commendator prius ea mandaret ei (cui Commenda credita est) per literas sigillo capituli vel curiæ Massiliæ munitas, ut cum dicta societate vel commanda completo primo viagio revertatur, teneatur ille hoc facere, nisi aliud viagium tunc jam inceperit, ex quo damnum incurreret, si illud non compleret.

Passim occurrit ibi. Vide Commenda 2.

2. COMMENDATOR, Officium seu dignitas in Ordinibus Militaribus Religiosis, verbi gratia S. Joannis Hierosol. Magister sive Commendator. Commendator domorum, in Militia B. Jacobi, apud Innocentium III. lib. 13. Epist 11. Præceptor, eadem notione in Militia Templi. Commendator domus Teutonicæ Trajectensis, apud Miræum tom. 1. pag. 436. col. 2. Domus Leprosorum Appamiæ, apud Limborch. Sentent. Inquis. Tolos. pag. 295. Hospitalium, in Hist. MS. Beccensi pag. 464. Monasterii B. Mariæ vel Dominæ nostræ de Mercede, tom. 4. Concil. Hisp. pag. 290. et 453. etc.

3. COMMENDATOR, Fidejussor. Charta Primislai reg. Bohem. ann. 1211. inter Probat. tom. 2. Annal. Præmonstr. col. 732 :

Notum sit omnibus quod dux Wladislaus,... per preces Rogobudi, sylvam, quæ vocatur Obeekti, cesserit. Commendatores hi sunt : Stephanus, Sudko, Joannes.

Vide supra Commenda 8.