« »
 
[]« 3 communia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 455b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMMUNIA3
3. COMMUNIA, Bona quæ in commune possidentur a Canonicis Ecclesiæ alicujus Cathedralis ; vel quidquid ex iisdem bonis ac proventibus in commune iisdem distribuitur. Charta Paschalis II. Papæ ex Tabulario Ecclesiæ Gratianopolitanæ :
Ad hæc præceptum est et repetita præceptione firmamus, ne Viennensis Episcopus ulterius in illa parte Gratianopolitanæ Ecclesiæ aut partem, aut Communiam, aut aliquam exactionem requirat.
Alia Hugonis Episcopi Gratianopolit. ann. 1105. ibid. :
Cum consilio Canonicorum nostrorum scilicet Gratianopolitanæ Ecclesiæ S. Donati Nantelmo Ulcensis Ecclesiæ Præposito, et omnibus successoribus ejus, ut eis obedientiam promittant, et præmissa secundum Dominum in omnibus et per omnia teneant, et professionem illis faciant, et totam Communiam ipsius Ecclesiæ, quam modo habent, vel in futuro juste acquisituri sunt, eis perpetuo jure dono, salva obedientia et reverentia, subjectione et potestate Gratianopolitani Episcopi, etc.
Statuta Ecclesiæ Eboracensis in Monastico Anglic. tom. 3. pag. 165. ubi de Residentia Canonicorum :
Facta vero prædicta quotidiana distributione, quod residuum erit de Communia... inter solos Canonicos qui residentiam fecerunt, distribuetur : præterea soli Canonici Communiam percipiant.
Statuta Eccles. Leichefeld. ibid. pag. 244 :
Si vicarius scriptus fuerit in tabula ad cantandum, et defuerit, duas Communias amittet, scilicet diei illius, si quam accepturus fuerit, et diei sequentis. Et si propter carentiam Commune (leg. Communiæ) absentaverit se per tres dies, etc.
Infra, Communio appellatur :
Si Vicarius ensigne fuerit, duas noctes solummodo quietis habebit, Communionem non amittat. Commune,
ni fallor, appellatur in Charta Alexandri Coventrensis Episcopi, ibid. pag. 233. Matthæus Paris pag. 590 :
Congregati igitur Scholares, collectam fecerunt, et contribuerunt, scilicet quilibet secundum posse suum : et cujuslibet Communia hebdomadalis abbreviata est, ut inde Romanæ Curiæ pro parte satisfieret.
Vita Guidonis Episc. Anic. inter Acta SS. Benedict. 5. pag. 838 :
Canonicorum vero Congregatio, ut partem sempiternæ remunerationis a Deo accipiant, pro ejus (Guidonis) rogatu promiserunl, se talem securitatem pro stabilitate hujus prædicti Monasterii post mortem ipsius Guidonis Episcopi a futuris Episcopis ipsius loci petere, ac pro hoc consuetudine ac lege teneri laudaverunt, qualem pro sua parte altaris et Communia.
Litteræ Societatis Archiepiscopi Camerac. cum Rotomagensi inter Concilia Normanniæ pag. 632. novæ edit. :
Si prædictam Ecclesiam a statu suæ prosperitatis, quod absit, labefactari contigerit, promptum sit... de stipendiis, quæ nos (Cameracenses) Quotidianam, Rotomagenses vero Communiam vocant, ordinato et solito... participio refoveri, donec Deus in auram statuerit procellam.
Charta Johannis Episc. Dolensis ann. 1208. ex Archivo ejusd. Ecclesiæ :
Nos pro Dei amore dedimus Communiæ ecclesiæ Dolensis Ecclesiam de Espiniaco in puram et perpetuam elemosinam.
Occurrit in Epistola Arnulfi Lexoviensis Episc. ad Lucium Papam apud Acherium tom. 2. Spicilegii pag. 484. in Indice MS. Beneficiorum Ecclesiæ et Diœc. Constantiens. fol. 89. verso, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Communa, Eadem notione. Hist. Beccensis MS. pag. 448 :
Concessimus etiam quod sive Abbas, sive alius Monachus Beccensis, vel de ordine Becci per [] Velles transitum fecerit, plenariam habeat Communam tanquam Canonicus Vellensis.
Communuarius, vel Communarius, Canonicus seu alius, qui Communia, vel Communias aliis Canonicis distribuit, in Monastico Anglic. tom. 3. pag. 237 :
Et si contingat quod Communuarius, qui pro tempore fuerit, de bonis Ecclesiæ communibus, in manibus suis non habeat, unde nobis seu successoribus nostris Canonicis residentiariis singulis anni stadiis, ac Vicariis, singulis anni mensibus, quotidianas Communias solvere valeat, ex tunc ad solvendum Communias ejusmodi, de pecunia reposita per viam præstiti, summam in hac parte necessariam mutuetur.
Pag. 249 :
Communarius.
Vide Communicarius.