« »
 
[]« Companis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 461a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMPANIS
COMPANIS, Obsonium, quod pani additur comedendum. Raphael Volaterranus in Vita B. Humilianæ tom. 4. SS. Maii pag. 411 :
Quatuor tantum panes in hebdomada solita est edere, raro ac tenui vilique Compane contenta.
Vide Companagium.