« Complacitare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 466b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COMPLACITARE
COMPLACITARE, Convenire, pacisci, Charta ann. 822. inter Probat. Hist. S. Emeram. Ratisbon.
pag. 23 :
QuodId est, nomine precario, seu ad vitam sub annuo censu concedere. Est enim(donum)postea ipse Richpald voluit Complacitare nepotibus suis Engilmone et Isandeone, sed non perfecit.