« »
 
[]« 3 concha » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 477c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCHA3
3. CONCHA, Mensuræ frumentariæ species, quæ in Consuetudine Bayonensi tit. 23. art. 9. quinquaginta quatuor librarum esse dicitur. Adde tit. 22. art. 2. tit. 23. art. 3. et Consuetud. Solensem tit. 10. art. 7. tit. 16. art. 7. Historia Abbatiæ Condomensis pag. 473 :
Quatuor Conchas tritici, totidem sextarios vini.
Pag. 483 :
Hæc terra sita est in Cirisol, mensura decem Concarum.
Chartarium Ecclesiæ Auxitanæ MS. Bibl. San-Germanensis :
Et xiiii. Concas de frumento dedit similiter Sanctæ Mariæ.
Scribitur Conqua in exemplo supra relato in voce Bladeria. ¤
In comitatum de Basades, ecclesia de Escolt, cum duos mansos, cum quartum et censum ii, multones et octo panes et octo Conchas de civada. (Cartular. Conchar. Ruthen. p. 286, XI sæc.)
Hinc
Concada Terræ, Modus scilicet agri conchæ frumenti reditus. Historia Abbatiæ Condomens. pag. 491 :
Et unam Concadam terræ in pago sancti Gorgoni, quæ reddit 12. Concas tritici.
Pag. 476 :
Dedit B. Petro... unam Concadam de terra et dimidiam, et unam cartaladam ad Fontem de Pisol, etc.
Pag. 480 :
Dedit... Concadas terræ, et æstimante una denariata de vinea pro salute animæ suæ.
Adde pag. 491. 496. et vide Concada et Conchata suis locis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Conquada, supra legitur in voce Arpentum.