CONCISA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Concisa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 480c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCISA

CONCISA, Arborum eversarum strages itineri præcludendo :

Concides

, Cæsari, Tacito lib. 1. Annal. Vegetio lib. 3. cap. 23. S. Ambrosio in Orat. de Excessu Satyri, Silvestro Giraldo in Hibernia expugn. cap. 5. 26. etc. Lignorum cædes, A. Gellio lib. 19. cap. 19. Cæsa nemora, truncarum arborum coagmenta. Saxoni Grammat. lib. 14. Hist. Danicæ. Δένδρων ἐϰϰοπή, Polybio. Ξυλοϰλασία, Annæ Comnenæ

lib. 13. Alexiad. pag. 389. Paulus Warnefrid. lib. 3. Hist. Longob. cap. 4 :

Factis etiam Concisis per devia silvarum, irruit super eos.

Concæsa, apud Ammian. l. 16 :

Difficiles vias.... Concæsis clausere solerter.

Sic enim in MSS. legi monet Valesius, ubi Codex editus habet concædibus.

Concides, Eadem notione. Gregorius Turonens. lib. 2. Hist. :

Franci simulato metu se in remotiores saltus receperunt, Concidibus per extrema silvarum procuratis.

Alibi :

Qui conjunctis arborum truncis vel Concidibus superstantes, etc.

Concisa, in Lege Salica tit. 18. § 4. aliud sonat :

Si quis Concisam, vel sepem alterius capulaverit, vel incenderit, etc.

Hoc enim loco Wendelinus Concisam sepimentum interpretatur, quod fit circum agros et fundos, cum leviter semicæsa virgulta proclinantur, implicanturque invicem perpetua textura, eaque interim succrescente : quod firmissimum est sepium genus, cujusmodi in agro seu Comitatu Perticensi complura cernuntur. Nec ab hac sententia procul abest Salmasius in lib. de Jure Attico. Monachus Sangallensis lib. 2. cap. 2 :

Inter quorum confinia plantabantur arbusculæ, quæ, ut cernere solemus, abcissæ atque projectæ comas caudicum foliorumque proferunt.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Concesia, Eadem notione, in Charta Thossiacensi ann. 1404 :

Juxta pratum de Loye Concesia et terrello dicti prati intermedio.

◊ At posterioribus sæculis hæc fere voces pro silva cædua usurpantur : Silva autem cædua, Gall. Bois taillis, illa est

quæ cujuscunque existens generis arborum, in hoc habetur ut cædatur, et quæ etiam succisa, rursus ex stirpibus aut radicibus renascitur

, in Provinciali Ecclesiæ Cantuar. lib. 3. tit. 16. lib. 5. cap. ult. Charta Caroli C. Regis in Tabulario Dervensi :

Simul etiam quidquid memorati fratrum famuli de jam dictis silvarum Concisis extirpare poterunt, totum in usus fratrum absque subtractione alicujus permaneat.

Altera ejusdem Caroli Charta anni 847. apud Baluzium tom. 2. Capitular. Reg. col. 1457 :

Dedit igitur præfatus Herchenradus Episcopus Ecclesiæ sibi commissæ, de villa quæ vocatur Fontanedus, ad partem Eginardi Abbatis et Ecclesiæ suæ perpetualiter ad habendum : una cum consensu Canonicorum suorum Concidem quæ vocatur Vilcenna habentem in gyro perticas 537.

Atque inde silvæ juxta Lavallum in Armoricis, Concisæ nomenclatura etiamnum manet : cujus quidem appellationis meminit Stephanus Episcopus Redonensis in Vita S. Guillelmi Firmati num. 7. Hac igitur notione

Concisum usurpat Charta Caroli C. apud Hariulfum lib. 3. cap. 16 :

De prato bunnaria 2. et quadrellos 48. et de silva bunnaria 20. et de Conciso bunnaria 5. etc.

Tabularium S. Bertini ann. 1205 :

Cum super quadam decima unius campi juxta Concisum Columbel sibi quæstio verteretur, etc.

Hugo Flaviniacensis in Chron. pag. 110 :

Quidquid in eodem loco possidebat, Basilicæ S. Vitoni condonavit, in mansis, campis, oleis, pratis, pascuis, Concisis, silvis, aquis, etc.

Concisiæ. Charta venditionis prædii dicti Caseaux :

Sive consistant in terris cultis et non cultis, vineis, pratis, pascuis, seu pasturellis, nemoribus, silvis, garennis, dumis, Concisiis, arboribus, fructiferis, et non fructiferis, etc.

Tabular. Prioratus de Paredo fol. 69 :

In bordelariis, in campis, in vineis, in silvis, rispis, in Concisiis, in terris cultis et incultis, etc.

Concida, Concides. Vetus precaria apud Sirmondum in Notis ad Capitul. Caroli C. :

Hoc est in mansis, campis, oleis, pascuis, pratis, Concidis, sylvis, aquis, etc.

Charta alia apud Baldricum in Chronic. Camerac. lib. 1. cap. 27 :

Hos igitur mansos cum terris, Concidis, pascuis, etc.

Tabularium S. Remigii Remensis :

Habet de Concide ubi potest colligi clausura, etc.

Codex MS. Irminonis Abb. San-German. fol. 2. verso col. 1 :

Ratgis habet... de vinea arip. vi. et dimidium, de silva Concidem parvam, habet bun. iiii.

Idem Codex fol. 20 :

Habet in Castinido Concidam duas partes de Leuva.

Et fol. 52. verso col. 1 :

Altmarus... habet de terra arabili bun. xv. de prato arp. 1. de Concidis bun. 1... Aclulfus colonus.... habet de terra arabili bun. xx. de prato arpen. 1. de Concidis bun. iiii.

Annal. Bened. tom. 2. pag. 719. ex Charta divisionis bonorum, quam fecit Braidingus Benedicto Abbati Aniano :

Pratis, pascuis, silvis, garricis, farinariis, Concidis, communiis.

Concidua. Charta Alberti Comit. Viromand. ann. 986. apud Hemereum :

Vineam bunarii unius, pratum 1. sylvam bunariorum 7. Conciduas bunariorum 10. cambam unam, etc. Copeis

dicuntur ejusmodi silvæ cæduæ in Libertatib. villæ S. Paladii in Biturigibus ann. 1279. apud Thomasserium pag. 113. Vide Copecia.