« Concurrenter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 483c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONCURRENTER
CONCURRENTER, Unanimiter, concorditer. Legitur apud Rymerum tom. 11. pag. 813. col. 2. et alibi
non semel.