« 1 condescensio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 486c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONDESCENSIO1
1. CONDESCENSIO, Indulgentia, obsequium, Gall. Condescendance. Nicolaus I. Papa Ep. 9. apud
Labbeum tom. 8. Concil. pag. 361. B :
Sed nec in Photii Sacerdotali præstando favorem vota Condescensionis nostræ modo quolibet inclinabimus.Hincmarus Rem. Ep. ad eumd. Papam inter Diplom. Belg. Miræi tom. 1. pag. 26. col. 2 :
Contentionem in hac causa dissimulando vitavi, et Condescensionem quasi in tempus aliud differendo dissimulavi. Condescensioapud Theologos Scholasticos frequenter accipitur pro illa divina demissione, qua Deus infirmitati nostræ sese attemperat. Vide Condescendere 1.