« 5 confessor » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 498a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONFESSOR55. CONFESSOR, apud Victorenses, idem qui apud Benedictinos senior et sempecta,
monachus ætate, scientia et vitæ probitate insignis. Charta Ludov. episc. Paris. ann.
1481. inter Instr. tom. 7. Gall. Christ. col. 137 :
Item recipietSed forte legendum est Consessorum, hoc est, eorum, qui una cum abbate in consilio sedent.(abbas)aut induet aliquem novitium, nisi introductum per aliquem quatuor Confessorum, et de consensu cameræ.

