« »
 
[]« Confusi » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 503a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONFUSI
CONFUSI. Chron. Sublac. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 1045 :
Quodam tempore (circa ann. 1070.) venerunt in Italiam ex Francia homines insani, qui dicebantur Confusi, qui circumquaque pergentes per Campaniam et reliquas provincias, calamitatis tantæ incutiebant timorem. Contigit, ut tres ex ipsis advenerint Sublacum, agitando sine intermissione caput, insana facta agendo. Cumque ibi per dies aliquot morarentur, primus eorum in præfata est sanatus, Domino juvante, ecclesia. Postea vero reliqui duo ibidem adducti, gratia Dei sano capite exierunt, laudantes et benedicentes Dominum.
Vide supra Adversatus. Vide Haultaus. Glossar. German. voce Stœrtzer, col. 1750.