«
2 conserva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 514b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSERVA2
2. CONSERVA, Gall.
Conserve, Fœderatæ naves, quæ eumdem cursum tenentes sibi mutuam
opem promittunt. Salla Malaspinæ lib. 5. Rerum Sicul. num. 2 :
Sed eo propter
vicinitatem terræ personam e naufragio educente, omnibus fere tum
naufrago facto rebus, multi de Conserva sua consectis abietibus et cottis apertis, e
quovis inundantionum concussionibus perierunt.
Lanfrancus Pignolus lib. 7.
Annal. Genuens. ad ann. 1266 :
Invenit quandam galeam de Portu Veneris... et facta
Conserva et dicto Peschetto Admirato ordinato dictarum trium galearum et dictæ sagitteæ,
etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Conservagium, Eadem notione. Statuta Massil. lib. 4. cap. 23 :
Si qui inter se
Conservagium fecerint, vel facient in aliquod viagium faciendum de voluntate spontanea,
vel mandato Rectoris, vel Consulum Massiliæ illius loci, ubi Conservagium dictum fieret
in aliquod certum viagium, et pœnam sibi ad invicem promiserint de hoc observando,
statuimus ut illi qui dictum Conservagium non observarent, nisi justo impedimento
interveniente hoc facerent, promissa pœna Conservagium observare volentibus solvere
compellantur, vel communi Massiliæ, si communi, vel alicui pro communi dicta pœna
promissa fuerit, quam pœnam si dicti fidem Conservagii rumpentes solvere nollent, Rector
vel Consules qui pro tempore erunt, eos qui eam promiserunt ad solvendam dictam pœnam
sine mora compellant ; si autem pœna promissa non fuerit, etc.