« »
 
[]« 1 consignare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 516a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSIGNARE1
1. CONSIGNARE, Asserere, confirmare, probare. Leges Aistulphi cap. 9. apud Murat. tom. 1. part. 2. pag. 91. col. 2 :
Si quis... possessionem suam per xxx. annos Consignaverit... possideat et in antea.