« »
 
[]« Consona » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 520b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONSONA
CONSONA. Ad Consonam, E regione, si bene conjecto. Ordinatio Anderii Aureilla et aliorum ann. 1223. e MS. D. Brunet :
Abevratorium sit de 4. cannis in latitudine ad Consonam Petri Caurentii et protendatur a Rodano in Ornedam.
Ibid. :
Abevratorium protendatur recta linea ab ipsa alba usque ad quandam capam, que est ultra Rodanum ad Consonam Nuera.