« »
 
[]« Contrarotulator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 540b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONTRAROTULATOR
CONTRAROTULATOR, Qui præest adversis rationibus, Gall. Contrôleur. Charta Henrici IV. Regis Angl. ann. 1399. apud Rymer. tom. 8. pag. 118. col. 2 :
Rex de eo, quod sibi per testimonium Contrarotulatoris Regis ibidem sic solverit, etc.
Vide Curiosus.
P. Carpentier, 1766.
Contreroleur, in Stat. ann. 1372. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 538. art. 1. Dicitur etiam Contrarotulator, qui acceptum et expensum in commentaria refert. Memor. D. Cam. Comput. Paris. fol. 144. r°. :
Die ix. Sept. 1374. magister Johannes Rouselli institutus Contrarotulator receptæ Bellicadri.
Stat. colleg. Longobard. MSS. ann. 1392 :
Sit unus Contrarotulator, qui habeat scribere omni septimana misias et recepta. Contreroleux
vero, Censor importunus, in Lit. remiss. ann. 1400. ex Reg. 155. Chartoph. reg. ch. 54 :
Homme moult arrogant, malicieux et Contreroleux, etc.
P. Carpentier, 1766.
Contrarotulator Argentariæ Regis, in Memor. D. Cam. Comput. Paris. ad ann. 1378. fol. 182. r°.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Contrarotulator Audientiæ, apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 1672.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Contrarotulator Pipæ, infra in voce Ingrossatores.