« »
 
[]« Conturmare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 542c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CONTURMARE
CONTURMARE, eidem Ammiano lib. 16. cap. 29. est in turmas ordines arcte congregare :
Cum eques in ipso prælii articulo se fortiter Conturmaret.