« »
 
[]« Cordelita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 563a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORDELITA
CORDELITA, Franciscanus, a chorda seu fune quo cingitur, vulgo dictus Cordelier. Chronicon Australe ad ann. 1206 :
Minores Christum prædicant ut Israelitæ sub Innocentio, sed et Cordelitæ.
Vide Cordiger.