![[]](img/image.png)
«
Cordelita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 563a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORDELITA
CORDELITA, Franciscanus, a
chorda seu fune quo cingitur, vulgo dictus
Cordelier. Chronicon Australe ad ann. 1206 :
Minores Christum prædicant ut
Israelitæ sub Innocentio, sed et Cordelitæ.
Vide
Cordiger.