« »
 
[]« 2 cornu pastorum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 570c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CORNU2
2. CORNU Pastorum, in Lege Alemann. tit. 79. § 1.
Cornu Metallinum, pro Tuba, apud Joan. Bekam in Hereberto Episcopo Ultrajectensi.
Cum Cornu Clamorem Levare. Charta Rainaudi Comitis Forensis ann. 1262 :
Quitam, francam, liberam et immu nem ab omni toulta, tallia, cavalgata, Cornu, crito, messe Præpositi, Chaslani recognitionibus et compleintia, et ab omnibus aliis exactionibus, et servili conditione, etc.
ubi Critus, idem valet ac clamor, ex Gallico Cri. Vide Huesium, et Judicia Withredi Regis Cantuarior. cap. 28.
Cornu Sufflare dicuntur venatores, in Speculo Saxonico lib. 2. art. 61. § 2. Cornea tuba, in Chronico Novalicensi, et Psalmo 97.