« 1 cossus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 593b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COSSUS1
1. COSSUS, Rugosus et Contractus et curvus, in
Gloss. Sangerman. MS. n. 501. Papias in MS. Bituric. :
Cossum, Rugosum, contractum, curvum.Fridegodus in S. Wilfrido cap. 12 :
Id est, genibus flexis. Pomp. Porcaria, apud Nonium :Præterea Andreæ germana diaulia sanctiIngressus dictu mirabite ! poplite CossoIngentes animos labiis patefecit apertis.
Sciunt omnes, quantum est, qui Cossim cacat.Apuleius lib. 3. Miles :
Complicitis denique pedibus ac palmulis inter alternas digitorum vicissitudines super genua connexis, sic grabatum Cossim insidens, ubertim flebam.
P. , 1766.
◊ Cossi ab antiquis dicebantur natura rugosi homines, a similitudine vermium ligno editorum, qui Cossi appellabantur. Festus. Vide Scaliger. ad Festum voce
Cossilires. Vide in hac voce. Hist. Cortus. lib. 3. apud Murator. tom. 12. Script. Ital. col. 839 :
Rebellibus ecclesiæ favebant Raynaldus et Obizo marchiones, qui Cossis Guasconibus ceperunt Ferrariam.Sed leg. cæsis, ut adnotatur ibidem.