« »
 
COTTA 1, COTTA 2, COTTA 3, COTTA 4.
[]« 1 cotta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 599b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COTTA1
1. COTTA, Tunica. Vide Cota 1.
[]« 2 cotta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 599b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COTTA2
2. COTTA, Tugurium, Cottarius. Vide Cota 2.
[]« 3 cotta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 599b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COTTA3
3. COTTA, f. pro Cocca, Species navis, de qua in Cogo. Litteræ Senescalli Provinciæ ad Massilienses ann. 1326. ex Schedis D. Le Fournier :
Se muniant de biscotto cum Cotta, quam expectamus de Napoli venturam.
[]« 4 cotta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 599b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COTTA4
4. COTTA, vox Italica, Pars, portio. Stat. Vercell. lib. 2. pag. 33. v°. :
Item quod si aliqua persona jurisdictionis Vercellarum tenet sive laborat possessiones, unde det alii medietatem, vel tertium, vel quartum, vel fictum, vel aliam Cottam in pecunia, vel alia re, etc.
Et lib. 3. pag. 81. r°. :
Item quod quicumque habens, tenens vel recognoscens aliquam rem in [] emphyteosim, vel ad fictum, mercedem seu censum, vel ad Cottam fructuum, etc.