« 2 cova » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 600c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/COVA2
2. COVA, Manipulus, Ital. Covone, Gallice Botte, gerbe. German. infer. ein Schoof Stroh.
Chron. Bergom. ad ann. 1402. apud Murator.
tom. 16. Script. Ital. col. 911 :
Combusserunt unum torcular, cum uno magno porticu, sub quo erat una maxima quantitas bladæ in Covis.Stat. Astæ pag. 80. v°. :
Statuerunt quod nulli laboratores audeant portare manipulum sive Covam messium de possessionibus suis vel alienis, sub pœna solidorum v.Vide infra Covis.