« Crepatura » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 615b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CREPATURA
CREPATURA, Italis Crepatura, Fissura, rima. Crepatura apostematis, apud
Constantinum Afric. lib. 5. de Morborum curat. cap. 4. Creveure d'aposteme.
Magister Ægidius de Urinis :
Charta ann. 1320. apud Julianum Saracenum in Histor. Anconit. pag. 162 :Minctio fit pura venæ ehilis ex Crepatura.
Visa etiam Crepatura, sive scissura aliorum murorum, etc.Hinc forte emendandus Michael Schotus lib. de Physionomia cap. 20 :
Animalium quædam habent dentes in ore, ut homo, canis, etc. quædam Scripaturam, et non dentes, ut anser.Legendum enim Crepaturam, id est, fissuram. Miracula B. Gerlandi, tom. 3. Junii pag. 660 :
Passus est in genitalibus Crepaturam ;hoc est, Herniam. Legitur iterum hoc sensu tom. 3. April. pag. 987. Vide Criptura et Crepido.