« »
 
[]« Crespa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 616c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRESPA
CRESPA, vox Italica, Ruga, Gall. Pli, vestis ornamentum. Stat. Ferrar. ann. 1279. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 424 :
De vestito bixelli... cum tribus cusituris et Crispis, quatuor solidos Ferrarienses... De gonellis dominarum frexatis cum gironibus et Crespis et butonis, octo solidos Ferrarienses.
Nostris vero Crespinier, Panni bombycini crispi et tenuis artifex. Lib. 1. statut. super. artif. Paris. ex Cam. Comput. fol. 139. r° :
Quiconques veult estre Crespiniers à Paris de fil et de soie, c'est assavoir ouvrier de coiffes à dame, et toies à orilliers, et de paveillons que on met par dessus les autels, que on fait à l'aguille et au mestier, estre le puet.
Vide Crispa.