« 1 cridare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 619b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRIDARE1
1. CRIDARE, Publico banno edicere, per præconem publicare. Inquisit. ann. 1268. ex schedis
Pr. de Mazaugues :
Bajulus tunc de Moreriis pro domino Barallo fecit Cridari in pœna l. solidorum, quod nullus furaretur de dictis ovibus,..... et post cridam, etc.Chron. Estense ad ann. 1307. apud Murator. tom. 15. Script. Ital. col. 358 :
Tunc dom. Marchio Cridari fecit per totum exercitum, quod omnes præparati essent, ut viriliter contra inimicos accederent.Occurrit præterea apud eumd. tom. 16. col. 874. in Hist. Lugdun. pag. 130. col. 2. et alibi passim. Vide Criare.