« »
 
[]« Crientia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 619c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRIENTIA
CRIENTIA, Idem quod supra Cario, jus nempe quod illi competebat, qui ex officio decimam carro vehebat, frumentum[] nempe quod de manipulis excidebat vel excutiebatur, Crien appellatum in Ch. ann. 1330. ex Chartul. S. Mart. Pontisar. fol. 35. v°. :
Comme Pierres Dardel et Jehannin Dardel..... disoient qu'eulz et leurs prédécesseurs eussent ou aient accoustumé et de lonc temps à prendre, à avoir et à recevoir les trois partis du Crien, qui estoit fait du grain venant à la grange dimeresse du terrouoir de Menouville, duquel grain l'en eust acoustumé à faire Crien ; lequel Crien les gens desdiz escuiers eussent fait ou fesoient aucune foys outrages et en excessive quantité amenuisant les parties de le disme, etc.
Charta Will. Norman. ducis ann. 1042. in Reg. 153. Chartoph. reg. ch. 542 :
Addo insuper Crientiis unam salinam, et ligna in luco meo sufficienter ad incendium ejus.
Alia Henr. reg. Angl. pro monast. de Exaquio in Reg. 64. ch. 161 :
Ex dono Willelmi de Mercheyo mensuram pantof in Crienciis, Crinchon,
Arista vulgo Barbe, in Charta ann. 1358. ex Reg. 90. ch. 157 :
Le bled bien vané et appareillé de paille et de Crinchon.
Vide supra Crapinum.