« »
 
[]« Crotonus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 627c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CROTONUS
CROTONUS. Nova Gall. Chr. tom. 3. col. 1144. ex Regesto Hugonis Bonifacii ad ann. 1461 :
Isnarda de Marculfo, Monialis, Vicaria nobilis et magnificæ Dominæ Johannæ de Medullione, Abbatissæ Monasterii Dignæ, Sistarici et de Subripis Procuratorem constituit ad constituendum quemdam Crotonum, in apotheca domus dicti Monasterii sitæ Dignæ, in [] porta Durandorum.
Idem videtur quod Crota 3.
P. Carpentier, 1766.
Locus subterraneus et concameratus, idem quod Crota 3. Croton in quibusdam provinciis est arctior carcer, vulgo Cachot. Catalog. episc. Nem. inter Probat. tom. 1. Hist. ejusd. civit. pag. 10. col. 1 :
Johannes de Blandiaco... fecit fieri..... in auspicio episcopali Nemausensi Crotonum, cameram vicarii, quæ erat carcer ante.
Comput. ann. 1362. ibid. tom. 2. pag. 244. col. 1 :
Item in Crotono B. Mariæ, ubi erat panis caritatis, pro candelis et oleo, j. grossum et medium.