« »
 
[]« Crucichium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 629b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CRUCICHIUM
CRUCICHIUM, Quadrivium, Italis Crocicchio, nostris Carrefour. Hieronymus Radiolensis in Miraculis S. Joannis Gualberti tom. 3. Julii pag. 392 :
Ad compitum seu divorticulum, quod vulgares et plebeii Crucichium dicunt, eo quod viæ quatuor in crucis formam ad loca tendant diversa.