1. CURA, Dignitas seu munus Curionis, Cure. Concilium Rotomagense ann. 1072 :

Venduntur Curæ Pastorales, scilicet Ecclesiæ Parochiales.

Stephanus Tornacensis Epist. 179 :

Laborat et murum se opponit contra filios inobedientiæ, qui extra claustrum sub obtentu parochialium Curarum morari desiderant atque mori, etc.

Ubi plura in hanc sententiam. Braulio Cæsaraugustanus in Vita S. Æmiliani cap. 5 :

Quapropter in Ecclesia Bergegii Presbyteri est functus officio. Tunc relictis, quibus dediti esse solent istius ordinis, nostri quidam homines temporis sanctam impartiebatur Curam, etc.

S. Bernardus Epist. 42. cap. 7. n. 27. ad Henricum Senon. Archiep. :

Curritur in clero passim ab omni ætate et ordine, a doctis pariter et indoctis ad ecclesiasticas Curas, tanquam sine curis quisque victurus sit, cum ad Curas pervenerit.

Occurrit alibi passim.