« »
 
[]« 1 curiosus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 671b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURIOSUS1
1. CURIOSUS, Facetus, dicax, urbanus. Papias MS. Haud absimili prorsus ratione Gallice quandoque dicimus, Curieux, pro Concinno et eleganti. []