« »
 
[]« Curmedia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 672a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURMEDIA
CURMEDIA, servitutis species in Germania, quæ ejusmodi erat, ut obeunte aliquo obnoxiæ conditionis, dominus jus haberet rem, quam vellet, in illius bonis, verbi gratia equum, vestem, annulum, etc. seligere, sibique asserere. Vide Grimm. Antiquit. Jur. Germ. pag. 318. 364. Quæ species est laudimii, seu relevii, Germanis Chur muart dicta, ut auctor est Rosentalius lib. de Feudis cap. 2. § 39. cap. 6. § 131. Cæsarius lib. 4. Miracul. cap. 62 :
Cui cum Conversus responderet : Talis homo eum (pullum equinum) nobis legavit ; ait Præpositus, utrum ex devotione, vel ex aliquo jure legavit eum ? Respondit Conversus : Ex decessu illius emersit, nam uxor ejus, eo quod esset de familia nostra, jure Curmediæ illum obtulit.
Charta Caroli IV. Imp. ann. 1349. apud Willelm. Hedam pag. 360. 1. Edit. :
Super solutione census, ceræ, pecuniæ, vestium, equorum, pecorum, et jurium (vulgariter Cormede) aut aliarum quarumcumque rerum, quæ in vita vel post mortem cujuslibet hominis, conditionis hujusmodi (servituti obnoxii) Episcopis et Prælatis ac Ecclesiasticis personis hactenus dari consueverunt.
Huc etiam pertinet Diploma Henrici Imper. et Cunegundis pro Fundatione Monasterii S. Michaelis Bambergensis apud Bruschium de Monast. Germ. pag. 87. Hæc servitus, inquit Molanus lib. 3. de Canon. cap. 36. multis in locis primum redempta fuit pecunia, deinde ex magna summa in parvam est derivata, et paulatim per negligentiam et rebellionem evanuit. Vide Catallum melius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Coremede, Corimede, Eadem notione. Diploma Abbatialis Ecclesiæ Bilisiensis ann. 1181. apud Joan. Mantelium Hist. Lossensis part. 2. pag. 2 :
Notum facimus tam futuris quam præsentibus, quod quædam mulier Margareta liberis orta natalibus, titulum suæ ingenuitatis in liberiore Dei redigens servitute, Ecclesiæ B. Amoris condidit, hocque conditionis tenore, quod tam ipsa quam omnes posteritatis suæ soboles, singulis annis ibidem ad altare prædicti patroni sui duos persolvent denarios ; mulieres libere nubentes in orbitu suo xii. denarios pro Coremede darent ; viri vero alienas ducentes xii. denarios ad licentiam solvent, totidemque in orbitu suo darent, nullumque advocatum habentes præter altare suum, nullis placitis nullisque exactionibus tenerentur obnoxii.
Ibidem pag. 3. in Diplomate anni 1040 :
Tota autem illa cognatio post mortem suam de capite suo, pro jure quod vulgo attulit, sive Corimede dicitur, tantum xii. denarios, et nihil amplius solvat.
Hinc, ni fallor, emendandus alter locus Tabularii S. Trudonis ibid. part. 1. pag. 81. laudatus :
Cæterum licet Abbati vel ab ipso constitutis, de quocumque negotio sine Advocato placitare,[] id est, placito sive judicio decernere... scilicet de terris, de domibus, de externis uxoribus, Coreniedis sive citermiædis et familiis ;
melius enim Coremedis, quam Coreniedis legeretur.
© École des chartes.