CURRUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 currus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 673b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURRUS1

1. CURRUS, Servitus rustica, quæ curru fieri debet, idem quod Carropera. Charta Henr. episc. Claromont. ann. 1392. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 199 :

Dicebamus dictos habitantes dictæ villæ, habentes boves arabiles, nobis teneri bis in anno facere Currum, sive appellatum lo charres, videlicet in festivitatibus omnium Sanctorum et Nativitatis Domini, portare ligna de nemore nostro Deborii in castro Belli-regadi.

Vide supra Carrigium 2.

L. Henschel, 1840–1850.

Curruum Præstationes. Charta Henrici Imperat. ann. 1309. in Guden. Cod. Diplomat. tom. 3. pag. 736 :

Abbatissam et conventum sanctimonialium in Seligental... a prestacione Curruum, qui nostris antecessoribus, vel eorum advocatis aut officialibus hactenus assignari consueverunt, de cetero liberas esse volumus et exemptas, nisi currus aliqui pec nostras regales litteras ab eisdem sororibus expresse et specialiter requirantur.

Alia ejusdem Henrici Imperat. ejusd. ann. ibid. pag. 58 :

Nec non Præstacione Curruum, qui tempore congregationis exercituum per... nostros predecessores vel eorum advocatos requiri solebant... sunt liberæ, nisi per nostras requirantur litteras speciales.

CURRUPIRE 2. CURRUS © École des chartes.

« 2 currus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 673b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURRUS2

2. CURRUS, Machinæ bellicæ species rotis imposita, unde nomen, qua muri

urbium et castrorum tuto appropinquantur et oppugnantur. Tract. Ms. de Re milit. et mach. bellic. cap. 58 :

Currus cum cabiis est valde necessarius ad muros castelli sive civitatis causa bataliandi ; ... et debet esse contextus dictus Currus tegillis sive tabulis duplicatis ex parte anteriori Currus, ac inter dictas perticas ponantur fuscinæ lignaminum, aut sachi lana sive aridio pleni, aut feno, aut fimo, ne bombardæ offendant Currum nec homines præliantes in Curru stantes.

Vide supra Carrum.