« »
 
[]« 2 cursorie » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 675a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/CURSORIE2
2. CURSORIE, Demissa voce, hoc est, absque cantu. Charta ann. 1300. ex Tabul. Auriliac. :
Campana pulsetur in aurora, ut consuetum est ab antiquo in dicto monasterio, pro missa quæ dicitur B. Jacobi, et post, incontinenti missa dicitur Cursorie.
Missale MS. Lemov. ann. circ. 1400 :
Feria vi. Parasceves dicuntur Vesperæ Cursorie, tam a sacerdote cum suis ministris, quam ab utroque choro circa altare... Feria ii. Paschæ, immediate post Matutinum dicitur missa de Resurrectione Cursorie ad majus altare per canonicum hebdomadarium præteritæ septimanæ.
Corsablement et Coursablement, Communiter, vulgo, in Assis. Hieros. cap. 236 :
Car il est bien seure chose convenablement ou Corsablement et plusiors fois est avenu.
Infra :
Bien a l'on oy dire Coursablement et aucunefois l'on a veu avenir, etc.
Vide Cusoria nota decantare.