DAPIFER, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Dapifer » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 008c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DAPIFER

DAPIFER, Idem qui Senescallus. Chronicon Moriniacense lib. 2 :

Willelmus Dapifer, qui et Senescallus appellatur.

Leges Henrici I. Regis Anglor. cap. 41 :

Qui residens est ad domum suam, summoniri debet de quolibet placito cum testibus, et si domi est, eidem dicatur, vel Dapifero, vel denique familiæ suæ libere denuntietur.

Dapifer vel minister manerii, cap. 92. Vide Seldenum de Titulis honorar. 2. part. pag. 656. 695. 840. et infra in Senescallus. Murator. Antiq. Ital. tom. 1. col. 119. C. et infra Drossartus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Dapifer, Officialis Monasterii idem qui alias Refectuarius, modo Depositarius vel Cellerarius. Fol. xxiii. Tabularii Virzionensis post Humbaldum Abbatem subscribunt Monachi plures, inter quos Rainaldus Monachus Dapifer. Onomasticon vetus : Dapifer, σιτοφόρος.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Dapifera, in Necrologio Laureshamensi pag. 34. Vindemiarum Litterariar. Schannati :

Agnetis Dapiferæ, etc

Dapiferia, Dapiferi dignitas, in Charta ann. 1318. apud Isaacum Pontanum lib. 7. Rer. Danicar. Dapiferia et Senescallia Franciæ, in Edicto Philippi cognomento Pulcri ann. 1309.

Dapiferatus, Eadem notione, apud Hugonem de Cleeriis, Robertum de Monte et Nicolaum Trivettum ann. 1164. Levoldum Northovium in Chron. Marcano ann. 1307. et alios.

Dapiferatio, Idem quod Dapiferia. Tabular. S. Remigii Remensis :

Hæc sunt feoda quæ tenet in manu sua, Dapiferationem, terram de Condato, etc.