« »
 
[]« Dealbare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 013b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEALBARE
DEALBARE. Liber niger Scaccarii cap. De officio Clericorum Camerariorum, apud Spelmannum :
Memorandum vero, quæ de firma blanca semper fieri solet tallia, paulo brevior est : quia facto essaio per quod firma Dealbatur, prima illa confringitur, et apposita sibi tallea combustionis.
Eodem lib. fol. 17 :
Per hanc taleam combustionis Dealbatur firma Vicecomit.
Et cap.
Quod aliter de firmis, aliter de custod. respond
. Fol. 22 :
Soluta hoc termino a Vicecomite firma, de qua examen (per combustionem) facta est, etc. Deinde facta detractione per combustionem, sicut supra dictum est, eadem Dealbatur.
Et mox :
Similiter quod solutum fuit termino Paschæ et Dealbatum.
Rursum :
Sicut quæ in Thesauro solvuntur Dealbata per combustionem.
Hic hæret Spelmannus : tametsi ut et Somnerus hæc verba ad Dealbationem monetarum referri conjiciat. Sed quid commune habet Dealbatio firmæ cum monetæ dealbatione ? In Fleta lib. 5. cap. 22. § 9. Dealbare rursum reperio :
Si contra mentem judicaverit, tunc falsum reddit [] judicium, quamvis Dealbatum, et quo casu tenebitur ex malefacto, male pronunciando, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
An non dici posset Dealbare idem esse quod Declarare liberatum ære alieno ? Notionem hanc pati videntur loca citata, neque longius arcessita videretur metaphora.
P. Carpentier, 1766.
Dicitur de prædio seu firma, cujus census annualis non annona, sed argento, hoc est, numerata pecunia exsolvitur. Vide Firma alba in Firma 3.