« »
 
[]« Decina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 027c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DECINA
DECINA Italis, Decas. Acta SS. Junii tom. 3. pag. 936. de B. Michelina :
Unus homo pro qualibet Decina fumantium cujuslibet universitatis.
Vide Decena 2.
P. Carpentier, 1766.
Testam. ann. 1342. tom. 2. Hist. Cassin. pag. 563. col. 1 :
Item (relinquo) de cera Decinas duas, tam pro cereis quam pro quatuor tortiis.