DEFECTIVUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 defectivus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 036c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEFECTIVUS1

1. DEFECTIVUS dicitur Judex vel feudalis dominus, qui vassallo jus sibi fieri postulanti vel plane denegat, vel curiæ suæ placita differt, ultra quam leges feudales permittant. Charta Phil. V. ann. 1320. in Reg. 60. Chartoph. reg. ch. 2 :

Cum per judicium curiæ .... dictum fuisset comitissam Attrebatensem et ipsius justitiarios dominæ de Auxeio fuisse Defectivos in jure sibi faciendo, et ipsam dominam a dicto juris defectu legitime appellasset, etc.

Vide Defectus 3. et infra Deficere 3.

P. Carpentier, 1766.

Deffectivus, Qui fidem seu promissa

non servat. Lit. Phil. Pulc. ann. 1313. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 11. col. 2 :

Flandrenses omnes qui fuerint sic vel erunt inhobedientes et Deffectivi dictam pacem tenere, ad eam tenendam faceremus compelli.

Vide Defectus 5.