« »
 
[]« Deganare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 044b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEGANARE
DEGANARE, Permutare, unde Deganeum, Permutatio, in Chartis Lucensisibus et apud notarios ejusdem civitatis, [] quibus etiam nunc familiaris est hæc formula :
Titulo permutationis et Deganei,
teste Muratorio tom. 1. Antiq. Ital. medii ævi col. 136. Vide infra Viganeum.