« »
 
[]« Dehæritare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 047b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEHAERITARE
DEHÆRITARE, Exhæredare, spoliare, de propriis hæreditatibus pellere, Desheriter. Henricus Huntindonensis de Contemptu mundi cap. 3 :
Omnem vim sapientiæ suæ convertit ad simplices Dehæritandos.
Dishæreditare, Eadem notione, in Statutis Venetorum anni 1242. lib. 4. cap. 36. Desherance, defectus hæredis, in Consuetudine Britanniæ art. 595. Normanniæ art. 146. etc. Deshæritare, in Testamento Ælfredi Reg. Angl. post ejus vitam pag. 194.