« »
 
[]« Dehabitatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 047b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEHABITATUS
DEHABITATUS, Non habitatus. Anonymus de Gestis Manfredi et Conradi Regum apud Murator. tom. 8. col. 615 :
Terra quæ vocatur Schiacca regalis dominii, sed Dehabitata.