« »
 
[]« Deodicata » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 066a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DEODICATA
DEODICATA, Sacrata, Sanctimonialis, quæ Deo continentiæ et integritatis votum vovit. Capitulare Haitonis Episc. Basileensis cap. 16 :
Ut mulieres ad altare non accedant, nec ipsæ Deodicatæ in nullo ministerio altaris intermisceantur.
S. Cyprianus Ep. 62 :
Quod si ex fide se Deo dicaverint, pudice et caste sine ulla fabula perseverent.
Idem de Disciplin. et habitu Virg. :
Ut quæ se Christo dicaverint, et a carnali concupiscentia recedentes, tam carne quam mente Deo se voverint.
Sanctus Hieronymus Epist. 15 :
Et tunicam fusciorem, quam a matre impetrare non poterat, induta, pro negotiationis auspicio se repente Domino consecravit.
Et lib. 1. advers. Jovinianum cap. 7 :
Virgines, quæ post consecrationem nupserint, non tam adulteræ sunt, quam incestæ.
Vide Conc. Eliberit. cap. 27. leg. 1. Cod. Th. de Raptu vel matrim. Sanctimonial. (9, 25.) et leg. 12. de Scænicis eod. Cod. (15, 7.) Acta S. Marcianæ Mart. num. 3. Vitam S. Præjecti n. 4. etc.
Deo Sacrata. Vetus Inscriptio Mediolani ad D. Protasii :
Clara genus, censu pollens, et mater egentum,
Virgo sacrata Deo Manlia Dædalia.
Vide Vitam S. Austrebertæ n. 11. Deo dicata virginitas, apud S. Fulgentium Epist. 3. ad Probam de Virginitate. Virgo Deo dedita, apud Gennadium de Scriptor. Eccles. in Paulo Presbytero. Deo vota, quomodo Sanctimoniales aliquot subscribunt Chartam Muniæ Abbatissæ ann. 922. apud Yepez in Chron. Ordin. S. Benedicti tom. 4. pag. ult. in alia Christinæ filiæ Bermundi II. Regis tom. 5. pag. 426. Virgo sacra, apud S. August. Epist. 103. Sacrata virgo, in leg. 2. Cod. Theod. de Raptu vel matrim. (9, 25.) Historia S. Clementis PP. :
Cum et Domitillam virginem, neptem Domitiani Principis, sponsam Aureliani, credentem Christo, sacro velamine ad integritatis perseverantiam consecraret.
Hist. S. Apollinaris Mart. :
Filia vero ejus consecrata est Deo, et permansit virgo.
Ejusmodi porro devotas virgines quas ἰερὰς παρθένους vocat Sozomenus lib. 6. cap. 19. παρθένους ἐϰϰλεσιαστιϰὰς lib. 8. cap. 24. præ cæteris graphice describit Libellus precum Marcellini et Faustini Presbyteror. :
Sed et apud Palæstinam in Eleutheropoli est sacra virgo Christi, nomine Hermione, generosis quidem edita natalibus, sed fide et sanctimonia multum facta generosior, ipsam virginitatem condecorans contemptu rerum sæcularium, et humanæ gloriæ, ad quam plerique affectant, etiam qui se sæculo et concupiscentiæ carnis abrenuntiasse gloriantur. Hæc in quantum castimoniam corporis sacro rigore custodit, in tantum animæ puritatem casta piæ fidei observatione conservat, non hæreticis, non prævaricatoribus communicans.
Vide Devotæ.